Śmierć psa. Kilka najważniejszych informacji o pożegnaniu z pupilem.

„Psy nigdy nie umierają. One śpią w twoim sercu”. (Ernest Montague). 

Jeśli przez wiele lat otaczasz swojego pupila opieką, zapewniasz mu dobre, szczęśliwe życie, pełną miskę i wizyty u weterynarza w razie potrzeby, z pewnością jesteś przywiązany do swojego zwierzaka. To sprawia, że nadchodząca śmierć czworonoga jest bardzo trudna, a żałobę po ukochanym psie lub kocie można odczuwać podobnie jak śmierć bliskiej osoby. Pamiętajmy, że w tych ostatnich chwilach nasze zwierzaki potrzebują nas szczególnie — zadbajmy, by były otoczone odpowiednią opieką, kochane, miały zapewniony spokój, a w razie potrzeby wsparcie weterynarza.

Zachowanie psa przed śmiercią

Niektórzy zastanawiają się, czy można przewidzieć zbliżający się czas odejścia naszego czworonoga. Jeśli dobrze znamy naszego psa i obserwujemy go, czasem jest to możliwe, bo zachowanie pupila może (ale nie musi) zmienić się przed śmiercią.

Mówi się, że psy wiedzą, kiedy nadchodzi ich koniec i rzeczywiście czasem można odnieść takie wrażenie. Wówczas ich zachowanie ulega zmianie — starają się pozostawać na uboczu i nie szukają kontaktu lub wprost przeciwnie — chcą spędzać z opiekunem więcej czasu niż do tej pory. Zdarza się drażliwość, a nawet agresja, jeśli ktoś przeszkadza psu poszukującemu spokoju. Pies może próbować ucieczki — bo czworonogi instynktownie odłączają się od swojego stada przed śmiercią. Warto być wyczulonym na takie wyraźne zmiany w zachowaniu. 

Do objawów zbliżającej się śmierci należy również apatia, czyli brak energii, nastroju i zobojętnienie na wydarzenia wokół. Czasem pojawia się brak apetytu, nieregularne i niechętne przyjmowanie pokarmu oraz problemy trawienne — biegunki, wymioty. W takim przypadku czasem konieczne może być podanie psu kroplówki lub pojenie go przez strzykawkę, którą wlewamy wodę bezpośrednio do pyszczka. Charakterystyczna jest także utrata masy ciała (psy przed śmiercią chudną) oraz zmiana zapachu. Psiak może także drżeć, mieć niższe ciśnienie i niższą temperaturę niż normalnie, wykazywać zaburzenia równowagi oraz nie kontrolować czynności fizjologicznych, co czasem skutkuje załatwianiem potrzeb w domu. W takim przypadku warto położyć na legowisku psa podkłady higieniczne.

Jeśli zauważymy takie objawy, warto skontaktować się z lekarzem weterynarii. Zdarza się, że wspólnie z weterynarzem musimy podjąć trudną decyzję o tym, by pomóc psu odejść i zdecydować się na jego uśpienie. Warto w takiej sytuacji postarać się, by weterynarz wykonał tę czynność w naszym domu, czyli miejscu, w którym pies czuje się bezpieczny i zaopiekowany.

Co zrobić z martwym psem?

Jeśli właściciel psa dysponuje własną działką lub ogrodem, oczywistym wydaje się zakopanie psa w tym miejscu. Warto jednak wiedzieć, że w Polsce po 2000 roku jest to nielegalne, a za pochówek psa na własnej działce lub w lesie grozi kara nagany lub grzywny o wysokości 500-1000 zł, zwłaszcza jeśli w gminnym regulaminie porządkowym został określony sposób postępowania ze zwłokami zwierząt. Martwego psa należy oddać do specjalnego krematorium lub zostawić u weterynarza, który zadba o legalną utylizację zwłok. Lekarz weterynarii może nam także doradzić, co zrobić z martwym psem.

Warto wiedzieć!

Jeśli natkniemy się na martwego bezdomnego psa, taką sytuację należy zgłosić Straży Miejskiej.

Cmentarze dla zwierząt w Polsce

W Polsce istnieje kilkanaście oficjalnych cmentarzy dla zwierząt (nazywanych oficjalnie „grzebowiskami”), na których można legalnie pochować swojego zwierzaka, postawić mu nagrobek i zadbać o miejsce, w którym będziemy wspominać ukochanego czworonoga. Cmentarze dla zwierząt znajdują się w: Kątach Wrocławskich, Bydgoszczy, Sicienku, Toruniu, Gorzowie Wielkopolskim, Halinowie, Tykocinie, Rybniku, Bytomiu oraz Pile, Gdańsku, Słupsku, Ropczycach.

Opiekun po śmierci psa

Ludzie różnie radzą sobie z żałobą i warto uświadomić sobie, że po stracie psa przeżywamy właśnie ten proces. Być może niektórzy w Twoim otoczeniu będą umniejszać tę stratę, mówiąc, że „to był tylko pies”, ale Ty dobrze wiesz, ile Was łączyło i jak bardzo Twój pupil był dla Ciebie ważny. Warto poszukać sposobu na ukojenie bólu po stracie. Możesz przygotować album ze zdjęciami pupila lub ustawić jego zdjęcie w ramce w widocznym miejscu. Możesz także rozmawiać z bliskimi o sytuacjach związanych z psiakiem, poprosić grafika lub malarza o stworzenie portretu ukochanego zwierzaka lub zapisać się na wolontariat do schroniska, by pomóc innym czworonogom. Czasem żałoba jest tak trudna, że dobrym wsparciem może być pomoc psychoterapeuty. Jeśli rozważasz kupno lub adopcję kolejnego psa, by wypełnić pustkę po zmarłym przyjacielu, upewnij się, czy to nie jest chwilowa potrzeba — pamiętaj, że nowy pies nie będzie taki sam jak Twój poprzedni pupil, a Ty weźmiesz za niego odpowiedzialność na najbliższe kilkanaście lat. Przede wszystkim jednak postaraj się pamiętać, że zapewniłeś swojemu pupilowi cudowne, bezpieczne życie i łączą Was wspaniałe wspomnienia.