Choroby psa — jak wygląda świerzb u psa? Objawy, przyczyny i leczenie.

Każdy opiekun chciałby, aby jego zwierzak był szczęśliwy i zdrowy. Niestety, czasem mimo najlepszych chęci i idealnej opieki, nasz czworonóg łapie jakąś chorobę. Powinniśmy być wyczuleni na wszystkie odstępstwa od normy i pogorszenie samopoczucia pupila, by móc szybko zareagować — i wdrożyć odpowiednie leczenie. Dermatozy, czyli choroby skóry (do których należy również świerzb) są jednymi z najczęstszych psich przypadłości. Pojawiają się niezależnie od rasy, wieku, a nawet miejsca na świecie, w którym żyje pies. Warto wiedzieć, jak rozpoznać świerzb u psa i co robić.

Świerzb u psa — co to takiego?

Świerzb jest silnie zaraźliwą chorobą skóry, którą wywołuje pasożyt — świerzbowiec (z rzędu roztoczy). Ten niewielki pajęczak drąży korytarze i kieszonki w skórze swojego żywiciela. Odżywia się naskórkiem i wysiękiem z ran powstałych w efekcie drążenia i składa jaja w utworzonych w skórze korytarzach. Istnieje wiele gatunków świerzbowców, jednak tylko dwa z nich atakują psy domowe — świerzbowiec uszny i skórno-drążący. Choć świerzb u psa może wystąpić w każdym wieku, to najczęściej chorują na niego młode czworonogi, zwłaszcza te niedożywione, z niską odpornością i przebywające w dużych skupiskach. Świerzb należy szybko i skutecznie leczyć, ponieważ wywołuje u psa ból i duży dyskomfort psychiczny wywołany silnym swędzeniem. Nieleczony świerzb doprowadzi do wyłysień, ran, obniżenia odporności, a w skrajnych przypadkach — do śmierci zwierzęcia.

Przyczyny świerzbu u psa

Pies może zarazić się świerzbem, mając kontakt z zarażonym psem lub z przedmiotami, których dotykał zarażony czworonóg (legowisko, miski, zabawki, ale też nieodkażone przedmioty u weterynarza, szkoleniowca, psiego fryzjera czy fizjoterapeuty). Pasożyt potrafi przeżyć nawet kilka tygodni poza żywicielem. Świerzbowcem pies może zarazić się także od lisa, a odmianą uszną tego pasożyta — od chorego kota. Pierwsze objawy pojawiają się już kilka lub kilkanaście dni po zakażeniu.

Ciekawostka

Świerzbowiec (roztocza wywołujące świerzb) to obecnie jeden z największych naturalnych wrogów dziko żyjących wilków w różnym wieku. Ten pasożyt, wraz z kilkoma innymi chorobami, od czasu do czasu skutecznie obniża populację wilków. Tak więc nieprawdą jest, że wilki nie mają naturalnych wrogów.

Objawy świerzbu u psa

Podstawowym objawem jest silny świąd, od którego świerzbowiec wziął swoją nazwę. Aktywność tego pasożyta wywołuje potworne swędzenie, a odpowiedzią jest intensywne drapanie się psa. Jeśli u Twojego pupila pojawił się świerzbowiec uszny, pies będzie drapał się po uszach i głowie, trzepał uszami, tarzał się lub ocierał głową o przedmioty. W uszach może pojawić się sucha i ciemna wydzielina. W skrajnych przypadkach mogą wystąpić objawy neurologiczne, np. skręt głowy.

Świerzbowiec skórno-drążący pojawia się zwykle na głowie i brzegach uszu, mostku, podbrzuszu, łokciach i dolnych częściach kończyn. Również powoduje intensywny świąd bez względu na porę roku, a także zgrubienia i zaczerwienienia skóry, wyłysienia oraz rozległe rany i zakażenia spowodowane tym, że pies intensywnie się drapie (często do krwi).

Czy świerzb u psa przejdzie sam z siebie?

Nie. Świerzbowiec jest silnie zaraźliwy i w skrajnych przypadkach prowadzi do śmierci zwierzęcia i trudno oczekiwać, że przejdzie „samo”. Nie polecamy prób domowego leczenia, ponieważ każdy następny dzień oznacza dla psa cierpienie fizyczne i psychiczne z powodu potwornego swędzenia. Domowe sposoby mogą być jedynie dopełnieniem kuracji weterynaryjnej i opierają się głównie na oczyszczaniu uszu psa (w przypadku świerzbowca usznego) i oczyszczaniu ran powstałych w wyniku drapania.

Ta choroba wymaga szybkiego leczenia — i jest ono dość proste i bardzo skuteczne. W pierwszej kolejności weterynarz pobiera materiał (tzw. zeskrobinę) do badań pod mikroskopem. Jeśli potwierdzi obecność pasożyta, podaje środki biobójcze na świerzbowce (nowoczesne preparaty na pchły i kleszcze często działają także na świerzbowca). Dodatkowo zaleci leczenie wspomagające — np. preparaty przeciwświądowe oraz leki łagodzące stany zapalne, czasem także antybiotyki, gdy na ciele pojawiły się infekcje bakteryjne. W niektórych przypadkach wskazana jest kąpiel w specjalnym szamponie. 

Bardzo ważnym elementem wspomagającym leczenie będzie dokładne czyszczenie i dezynfekcja wszystkiego, z czym miał kontakt pies — legowisko, smycz, obroża, akcesoria do pielęgnacji, miski itd.

Warto wiedzieć!

Przed wizytą u weterynarza nie kąp chorego psa ani nie czyść mu uszu, ponieważ to może zafałszować wyniki badań.

Czy człowiek może zarazić się świerzbem od psa?

Świerzbowiec może przejść z psa na człowieka, jednak jest to tzw. zakażenie rzekome — świerzbowiec nie namnaża się na ludzkiej skórze, a objawy (swędzenie) w krótkim czasie same ustępują. Mimo to warto dokładnie zdezynfekować mieszkanie po zwalczeniu choroby u pupila.

Tekst nie jest poradą weterynaryjną. Jeśli obserwujesz u swojego pupila niepokojące objawy, koniecznie zabierz go do lekarza weterynarii!